Hallo allemaal,

Ik zit met een groot probleem waar ik nu even niet uit kom.
Een kennis van mij heeft van mij een grote voorraad spullen geleend om te laten zien aan andere mensen.
Gister (na twee weken zeuren) heb ik de spullen zelf op moeten halen.

Bij thuiskomst blijkt dat er heel veel dingen missen, en een aantal dingen kapot. Waarde van de vermiste en kapotte spullen is 250 euro bij elkaar.

Echter, de spullen die ik heb meegegeven, heb ik nooit opgeschreven. Ik heb dus niet zwart op wit staan dat zij de spullen nu in haar bezit heeft, en wat ze dus niet heeft teruggegeven. Zij beweert dat ze de spullen niet heeft.




Nu wil ik graag, als ik de spullen morgen niet terug heb, een factuur sturen om de kosten op haar te verhalen, zodat ik de artikelen zelf nieuw kan kopen. Hierover heb ik een paar vragen, hopelijk kunnen jullie die voor mij beantwoorden.

1) Ik zeg dat zij ze heeft, zij zegt van niet. Wie staat er in z'n recht op dat moment?
2) Als ik een factuur stuur, en zij weigert te betalen, kan zij dat zomaar?
3) En kan ik er een incassobureau op zetten dan?

**Ik weet dat ik stom ben geweest om de spullen mee te geven, zonder het zwart op wit neer te zetten. Maar ik dacht dat ik haar gewoon kon vertrouwen. In het vervolg zullen mensen een lijst moeten ondertekenen met spullen die ze meenemen en inleveren.

In het kort kan ik de vragen heel snel beantwoorden;
1. jij, maar je hebt totaal geen bewijs (dus zij wint). In je recht staan wil nog niet zeggen dat je wint
2. ja, want je hebt geen bewijs. Dan zou ik jou ook zo maar een factuur kunnen sturen
3. geen (goed) incassobureau wat deze zaak aanpakt; je hebt immers geen bewijs
Sorry, maar het is inderdaad je eigen fout geweest. Een dure les

Marcel,

Dank voor je antwoord.

Groet,

wat je wel kan doen is inspelen op het gevoel van iemand.
zij maakt misbruik van jouw goed vertrouwen, en zal zich mischien schuldig gaan voelen hierover als ze er goed over nadenkt en als je hier op een rustige normale toon over begint.

niet de schuld geven, maar praten over het economisch verlies voor jou, omdat je te goed van vertrouwen was en jij nu de vermiste/beschadigde spullen moet gaan vervangen...

juridisch geen poot om op te staan, dus dan de andere kant op.

@ dan; Als de andere partij ook maar een greintje fatsoen had dan had ze het wel toegegeven, want ze weet echt wel wat ze meegekregen heeft en verkocht / stuk gemaakt heeft. Dus ik denk niet dat ze daar ontvankelijk voor is.
Ik neem dan meestal het verlies voor lief (om zelf niet te veel te gaan lopen stressen)

Denk dat het ons allemaal wel eens is overgekomen... teveel vertrouwen in (naaste) personen en later erachter komen dat deze totaal geen respect hebben voor jouw of je spullen.

Inderdaad een verlies voor jouw kant. Zulke mensen direct aan de kant schuiven en verder gaan met degene die wel goede zaken willen doen. De schade zou ikzelf als een harde leer zien!

En al kun je bewijzen dat er dingen zijn geleend en daardoor kapot zijn gegaan: als die ander aannemelijk kan maken dat het onder het "gebruikelijke risico van uitlenen" valt heb je nog niets. Net als dat je je buurman een boormachine leent, en die tijdens normaal gebruik kapot is gegaan. Dat is dan dikke pech, de buurman is namelijk niet aansprakelijk.

Het enige wat je misschien nog zou lukken is een beroep doen op het fatsoen en verantwoordelijkheidsgevoel van die 'kennis'. Maar zo te lezen zal dat niet lukken. Neem dus maar zo snel mogelijk afscheid van die 'kennis', je hebt zo wel een dure les geleerd.

Maar is er echt helemaal niemand die kan verifiëren dat zij die spullen van je heeft geleend? Je schrijft immers in je openingspost dat zij de spullen geleend heeft om aan andere te laten zien? Aan wie? En is er verder niemand?
Daarbij heeft zij h.w.s. gewoon een aansprakelijkheidsverzekering, waar ze e.e.a. op kan verhalen. Niet direct beginnen te dreigen, maar eerst proberen er fatsoenlijk uit te komen en je lessen hieruit trekken.

Hartelijk dank iedereen voor de reacties.
Ik heb haar een aantal keren geprobeerd te bellen, maar ze neemt niet op. Ook op e-mails reageert ze niet.

Er zijn mensen die kunnen zeggen dat zij die spullen geleend heeft (o.a. mijn partner en een vriendin van mij). De moeder van deze 'kennis' weet ook dat ze de spullen geleend heeft. Aan wie ze de spullen nog meer heeft laten zien, zou ik niet weten.

Ik wacht het gewoon maar af, denk ik, wat ik hieraan kan gaan doen.
Ik baal er verschrikkelijk van, maar zoals ik al in mijn eerdere post heb gezegd, en wat anderen hier ook zeggen: niet leuk, maar ik leer er wel een hoop van.
In de toekomst, mocht ik mijn spullen weer aan anderen uitlenen, zal ik het ook opschrijven. Ook welke dingen er meegegeven zijn en in welke staat ze meegegaan zijn. Dat papier moet dan ondertekend worden, en er zal bij terugkomst ook gecontroleerd worden of alles er weer in zit.


Toch blijf ik hoop houden dat ze de spullen teruggeeft, of er een vergoeding voor betaald. Ookal zie ik het somber in..