Wat ik heb gemerkt, is dat zoiets minder gauw gebeurt als je een dagje ouder wordt en het nodige hebt meegemaakt. Ik ben met 52 denk ik wel één van de oudsten hier en heb natuurlijk talloze bestanden zien verdwijnen en beschadigen. Dat is vervelend maar het kan erger. Zoals orders van tonnen en zelfs miljoenen (weliswaar in guldens) die ik heb gemist, wat je toch wel eens wakker houdt als je een aantrekkelijke provisieregeling hebt die je modale salaris zou kunnen verveelvuldigen. Het kan nog erger. Grote klanten die failliet zijn gegaan waardoor er collega's moesten vertrekken. Collega's die overspannen de deur uit zijn gelopen, een collega die op weg naar huis aan een hartaanval is overleden, en een ernstig bedrijfsongeval van nabij meegemaakt.

Al die zaken, hoe rottig ook, vallen weer in het niet als het privé niet goed gaat. Want dat zijn de zorgen die je het meeste raken. Iemand in mijn gezin heeft jarenlang heel ernstige psychische problemen gehad. Jarenlang gedoe, gesappel, zorgen, crisisopnames, crisissituaties, enzovoorts. Ons gezin is daardoor compleet uit elkaar gevallen en we zijn eigenlijk allemaal echt van scratch af aan opnieuw begonnen. Dat we financieel een flinke aderlating hebben moeten doen was echt niet leuk, maar om te zien dat je gezinsleden psychisch in de problemen komen, dat is vele malen erger.

Dat is inmiddels gelukkig verleden tijd en we zijn er allemaal weer bovenop gekomen. Gepokt en gemazeld, maar niet beschadigd. Wat we nu merken, is dat sinds we toen allemaal "op onze bek zijn gegaan", we nu zo ontzettend goed met teleurstellingen om kunnen gaan. We staan ook heel anders in het leven. We hebben ook het gevoel dat we er een beter mens va zijn geworden. Omdat we weten wie we zijn, wat we kunnen, wat we willen en waar we blij van worden. Plezier en tevredenheid hoeft ook niets te kosten. We zijn vaak al blij met de meest eenvoudige dingen. Zaterdagmiddag nog: een spontaan watergevecht met de kinderen van mijn vriendin. Iemand zat wat te klooien met de lekkende tuinslang en voor we het wisten zaten we met emmers water naar elkaar te gooien. Daar kunnen we over een jaar nog hard om lachen.

Dus: maak je niet druk om zaken als een beschadigde database. Ze lijken nu zo belangrijk maar er komen ooit nog wel eens ergere problemen en teleurstellingen in jullie leven. Dan maar liever een beschadigd of verdwenen bestand... Koester die muis en die laptop gewoon eens goed en kijk lekker hoe je het probleem op kunt lossen. "Yes, you can!"

Een goed boek op zijn tijd kan ook helpen ;-)

Nooit expres, maar uit frustratie is m'n Macbook wel een aantal keer op de grond beland ;-)

Oja, ik heb ooit een keer gehad dat ik met mijn laptop van de bank naar de keukentafel liep. Manlief riep mij. Maar doordat ik volledig in gedachten was, schrok ik me rot en heb ik de laptop uit mijn handen laten vallen. Helemaal dood.

Helaas is mijn laptop niet heilig en ben ik maar weer terug gegaan naar een oude asus laptop die wel wat kan hebben dan dat spul van tegenwoordig. Maar frustrerend de laptop tegen de muur gooien dat vind ik dan weer zonde....

Ik geef mijn laptop graag een douche. Overlevingskans is hoger dan wanneer je 'm tegen de muur gooit ;)

Ik merkte vroeger dat het frustratieniveau recht evenredig was met het aantal managers boven je. I fixed that :)

Origineel gepost door John Timmer

Ik merkte vroeger dat het frustratieniveau recht evenredig was met het aantal managers boven je. I fixed that :)

Haha! Inderdaad. Vooral als het managers zijn die alleen maar oog hebben voor cijfers en niet voor de mensen die voor die cijfers zorgen. Gelukkig is people management weer belangrijker aan het worden.

Origineel gepost door B. van der Weerd

Haha! Inderdaad. Vooral als het managers zijn die alleen maar oog hebben voor cijfers en niet voor de mensen die voor die cijfers zorgen. Gelukkig is people management weer belangrijker aan het worden.

Ook een leuke: De 'verkoper'... verkoopt van alles en gaat daarna pas kijken of het geleverd kan worden... of gooit iets over een schutting waar totaal niet over is nagedacht :)

Origineel gepost door John Timmer

Ook een leuke: De 'verkoper'... verkoopt van alles en gaat daarna pas kijken of het geleverd kan worden... of gooit iets over een schutting waar totaal niet over is nagedacht :)

Zeker leuk. Heb jarenlang van alles en nog wat verkocht. Ook wel grote reclamemasten en de verlichting voor complete distributiecentra. Was veelal maatwerk. Kreeg je natuurlijk pas vier weken voor de oplevering de opdracht binnen terwijl je een levertijd van minstens 6 weken had opgegeven. Gewoon per fax of post, zonder enig overleg vooraf. Maar ja, dat gaat om een bedrag met aardig wat nullen voor de komma. Dan heb je geen andere keus dan druk uitoefenen op de productie om voor elkaar te krijgen dat er toch op tijd wordt geleverd. Want ook het salaris van die mensen in de productie wordt van die opdrachten betaald. Uiteraard zijn er grenzen! Je wilt immers niet hebben dat ze daar met laptops (lees: gereedschap) gaan lopen smijten of thuis ruzie gaan lopen maken omdat de tijdsdruk onredelijk groot is.

Ik heb maar 1 laptop en aangezien de domeinnaamhandel tamelijk op zijn gat ligt beheers ik me maximaal: geen geld om een nieuwe te kopen:-)

Origineel gepost door Jan-Jaap van Buuren

Ik heb maar 1 laptop en aangezien de domeinnaamhandel tamelijk op zijn gat ligt beheers ik me maximaal: geen geld om een nieuwe te kopen:-)

Je mag ook met oude laptops gooien.
Of koop een paar muizen bij de dierenwinkel, kosten ook de wereld niet.